Bağlama

Bağlama ya da Saz Türk Halk Müziğinde yaygın olarak kullanılan telli bir çalgı türüdür.

Yörelere ve boyutlarına göre değişik isimlerle tanınır. kopuz, cura, saz, çöğür, dombra, ikitelli, tanbura v.b.

Kullanılan tekniğe göre mızrap veya parmaklar ile çalınır. Parmaklarla çalma tekniğine şelpe ve dövme denir. Genellikle altta iki çelik ile bir sırma bam, ortada iki çelik ve üstte bir çelik ile bir sırma bam teli olmak üzere toplam 7 tellidir.

Bağlama

Bağlama ailesi

Bağlama, kullanım amaçlarına göre farklı tür ve boylarda çalınmaktadır. Günümüzde genellikle aşağıdaki türlerle tanınır.

Cura (en küçük boy)
Çöğür (kısa kol bağlama)
Tanbura (uzun kol bağlama)
Divan sazı (büyük boy bağlama)
Meydan sazı (en büyük boy bağlama, nesli tükenmek üzere)
Elektro bağlama (gitar manyetikleri ile donatılmış bağlama)olarak bilinir.

Bağlama düzenleri (Akortlar)

Halk müziğinde çoğunlukla karşılaşılan düzenler şunladır: (Parantez içindekiler, üst, orta ve alt tellerin çekilmesi gereken seslerdir).

Bağlama düzeni (La, Sol, Re)
Bozuk düzen, kara düzen (Sol, Re, La)
Misket düzeni (Fa#, Re, La)
Fa müstezat düzeni (Fa, Re, La)
Abdal düzeni (La, La, Sol)
Zurna düzeni (Re, Re, La)
Do müstezat düzeni (Sol, Do, La)

Bağlama Metodları

Porte üzerindeki 1’inci çizgi (Mİ) 2’nci çizgi (SOL) 3’üncü çizgi (Sİ) 4’üncü çizgi (RE) 5’inci çizgi (FA) dır. Çizginin ara boşlukları 1’inci aralık (FA) 2’nci aralık (LA) 3’üncü aralık (DO) 4’üncü aralık (Mİ) dir.